قراردادهای آتی چیست؟

محجور کسی است که به دلایل گوناگون قانونی اهلیت انعقاد معامله را ندارد که به سه دسته صغیر، مجنون و غیر رشید تقسیم می شود.ماده ۱۲۰۷ قانون مدنی اشعار می دارد: صغیر ، مجنون و غیر رشید محجور محسوب شده و لذا حق تصرف در اموال و حقوق مالی خود را ندارند.پس کسی که اهلیت استیفاء برای انعقاد عقد نداشته باشد محجور محسوب می شود. شایان ذکر است که ورشکسته از محجورین به حساب نمی آید.

گل‌محمدی هنوز بهترین گزینه (داخلی) است

اگر بازیکنان مورد نظرش را باشگاه جذب کند و مهمتر از همه در طول فصل آتی مدیریت، مددرسان تیم باشد، هیچ گزینه داخلی و خارجی در دسترس، به خوبی گلمحمدی وجود ندارد.

به گزارش ورزش سه ، نوشتن از آینده پرسپولیس مثل قدم زدن در میدان مین است. شهامت می خواهد حمایت از کادری که چوب خط اشتباهش پر شده است. اما با یک نگاه به آینه عقب تاریخ می شود فهمید در چنین وضعیتی، ماندن یک گزینه خوب امتحان پس داده داخلی چه مزایایی دارد و شرط موفقیتش چیست و مهمتر از همه چه ریسک هایی را یک مدیر باید به جان بخرد.
استقلال فصل قبل، بعد از شکست در دربی برگشت وضعیتی مشابه امروز پرسپولیس داشت. اختلاف بسیار شد و هواداران این تیم کم و بیش گفتند مجیدی چاره تیم ما نیست. اما 8 سال دوری آنها از جام، تغییرات متوالی و از این پله به آن پله پریدن و از این ستون به آن ستون جهیدن، همه آبی ها را خسته کرده بود. مربی خوب خارجی آمد مثل شفر قراردادهای آتی چیست؟ و استرا. مربی موفق ایرانی آمد همسان منصوریان و فکری .اما انتها همه شبیه هم بودند. حتی فرهاد مجیدی هم در این چرخه چندباری از نصفه راه آمد و بعدش رفت. حتی بعد حذف برابر الهلال هم کسی سراغ تغییر کادرفنی نرفت. اما تردید نکنید اگر همان کادرمدیریتی سابق بر مسند کار می ماند و خبری از بودجه خوبی که آجورلو با خودش آورد نبود، مجیدی همان مسیر سابق را طی می کرد. چون دستانش بسته بود. ماندن مجیدی به تنهایی کفاف کار را نمی کرد. فرهاد بدون هیچ سابقه ای در سرمربی گری، در گام نخست سراغ یک مربی کارکشته ایتالیایی رفت که بدون شک، اصول و ایده بخش اعظمی از فوتبال تدافعی آبی ها در لیگ 21 ام وامدار افکار پین بود.
اما ایده و طرح کافی نیست. یک سرمربی جوان با شهامت از جنس ایرانی هم لازم بود که در راس کار بنشیند. سوای این دو این مصطفی آجورلو بود که طبق اسناد منتشر شده و رسمی سایت کدال بیش از160 میلیارد تومان هزینه خالص کرد. با از دست دادن قائدی، شیخ و بازیکنانی مثل اسماعیلی و ریگی خیلی تصور می کردند دست استقلال در آن 50 متر جلو خالی می شود. اما استقلال خوب خرید کرد. حتی پس از جدایی دو سربازش، نگذاشت کار به اما و اگر بکشد و بلافاصله یک مدافع برزیلی گران قیمت آن هم برای مدت تنها چند ماه جذب شد.
اینها چیزهایی بود که یحیی در لیگ بیست و یکم آنها را کنار خود نداشت و بعد از از دست دادن سه بازیکن شاخص در سه منطقه، خریدهایی تنها از روی هیجان انجام شد. یحیی حتی به آنهایی که خودش آورده بود مطلقا اعتمادی نداشت. از اسدی و ابراهیمی گرفته تا آن 2 تاجیک عجیب و غریب. گل‌محمدی از میانه لیگ 19 ام آمد. کار نیمه کاره کالدرون را با جام تمام کرد. تیمش قراردادهای آتی چیست؟ را در لیگ بیستم شخصا بست و با وجود از دست دادن چند ستاره مثل علیپور، بیرو، شجاع و بشار درآن لیگ هم تیمش را قهرمان کرد. با مجموعه تحت هدایتش نائب قهرمان آسیا هم شد. پس هیچکس نمی تواند بگوید یحیی کارش را بلد نیست . نه آن نائب قهرمانی آسیا اتفاقی بود نه آن دو قهرمانی متوالی در لیگ برتر.

اما سوال اساسی این است که چرا در لیگ بیست و یکم ورق برگشت؟
پاسخ یک کلمه است؛ استقلال. تیمی که بهتر و عالی کار کرد و احتمالا بهترین نتیجه همه ادوار تاریخش را در لیگ از حیث آمار و امتیاز خواهد گرفت. نمی شود یک تیم ستاره های ملی پوشش را طی 2 فصل متوالی یک به یک از دست بدهد و انتظار داشت که خریدهای بعدی عینا به همان خوبی باشند. این کار شدنی نیست و اگر پرسپولیس به هر دلیلی قهرمان این لیگ می شد تنها به واسطه ضعف رقبا بود و بس. اما استقلال ضعیف نبود و قهرمان قراردادهای آتی چیست؟ هم شد. یحیی به واسطه اشتباهات غلط نیمکت تیمش را از داشتن بازیکنان ممتاز ذخیره تهی کرد. یک تیم ثابت خوب داشت که اگر به هر دلیلی بازیکنی در آن محروم و مصدوم می شد یا افت می کرد، هرگز جانشین خوبی برایش وجود نداشت. مقصر کیست؟ یک قسمت باشگاه که برخلاف رقیب نتوانست بودجه لازم را با وجود پرونده های متعدد خارجی فراهم سازد، سوی دیگر یحیی که خریدهای اشتباهی را انجام داد.
این نوشته به هیچ وجه قصد تطهیر گلمحمدی و کادرش را ندارد. آنها روی هم رفته رقم بالای 29 میلیاردی را دریافت کردند و طبیعتا باید به همان اندازه پاسخگو باشند. یحیی اشتباهات فراوانی را در طول لیگ مرتکب شد. در یک کلمه اگر بخواهیم به بزرگترین آن اشاره کنیم، رویه اشتباهش در مواجه با معضلات بود. برانکو در یک جمله موفقیتش را در فضای پرالتهاب پرسپولیس و حواشی بی پایانش یک چیز می دانست؛ باید در این تیم مربی "آتشنشان" باشد. اما یحیی درست بر خلاف برانکو در حساس ترین برهه های فصل به بهانه های مختلف مالی و لجستیکی عینا حکم "آتشفشان "را بازی کرد. غرو لندهای زیادی. ناله های تکراری و بدترازهمه استعفاهای نمادین. خب باد کاشتی حالا توفان درو کن.
هوادار پرسپولیس پنج سال متوالی فقط جام دید و موفقیت. او با هوادار فصل قبل استقلال از لحاظ آزمون و خطا متفاوت است. آبی ها از تغییرات تکراری خسته شده بودند اما هواداران پرسپولیس اینک تشنه قراردادهای آتی چیست؟ شنیدن استعفای یحیی هستند.
نظر شخصی من این است (ممکن است اشتباه باشد) که اگر یحیی بماند، اگر بازیکنان مورد نظرش را باشگاه جذب کند و مهمتر از همه در طول فصل آتی مدیریت مددرسان تیم باشد، هیچ گزینه داخلی و خارجی در دسترس، به خوبی گلمحمدی وجود ندارد. این حرف را به واسطه همه سال های بی جامی و خاکستری دهه هشتاد و اوائل 90 خورشیدی می زنم. امروز پرسپولیس کپی تک تک روزهای دهه هشتادش است؛ پیشکسوتانی که پیشنهاد می دهند همین امروز برو. هواداری که تنها با اخراج کادر فنی عطشش برطرف می شود. اما خب بعدش چه. رفتن یک بعد ماجراست. قرار است برانکو بیاید؟ او پول نقد و فضای آرام و بی خطر عمان را چرا باید رها کند؟ یا تصور کردید مهدوی کیای بی تجربه در همان سال اول برای شما جام می آورد؟
حالا یک بعد دیگر قصه هم هست. یحیی اگر بماند و این تیم توان تقویت واقعی را نداشته باشد چه؟ پاسخ این سوال هم عین روز برایم روشن است. نهایت تا هفته هفتم و هشتم لیگ آتی دوام می آورد و سپس با شعارهای تند در ورزشگاه مجبور به استعفا می شود.
از این روقبل از انتخاب کادرفنی باید مشکل بزرگ پرسپولیس را در اتاق مدیریت این تیم حل کرد. پول باید به اندازه کافی باشد تا خرید خوب خارجی کرد آن هم نه از جنس تاجیک و ازبک.
مشکل امروز قرمزها کادرفنی نیست. آنها پیشتر با دوجام متوالی نشان دادند اگر مهره به اندازه مکفی داشته باشند، کارشان را بلدند. ضمنا این به آن معنا نیست که اگر یحیی برود هیچ مربی ای قادر به قهرمان کردن این تیم نیست. فقط بحث زمان مطرح است و داشتن ابزار کافی و همچنین صبر هوادار.
در بهترین حالت شاید تنها 30 درصد هواداران موافق حفظ این کادر فنی باشند. در چنین وضعیتی حمایت دل شیر می خواهد و بودجه مناسب. پس بهتر است درویش قبل از هر انتخابی همه ابعاد را در نظر بگیرد . حفظ یحیی بدون متحول کردن ارنج تیم و جانشین شدن بازیکنان تراز اول هیچ سودی برای طرفین نخواهد داشت.

ورود سرمایه خارجی به صنعت نفت / قرارداد محرمانه نیم میلیارد یورویی نفتی با یک شرکت خارجی

مدیر سرمایه‌گذاری و کسب‌ و کار شرکت ملی نفت ایران می‌گوید که تأمین اعتبار مهم‌ترین بخش میادین نفت خیز جنوب یعنی میدان آزادگان به جمع‌بندی رسیده و هفته آینده خبر خوش آن اعلام می‌شود.

به گزارش سلام نو، روزنامه ایران نوشت: زنگنه با اشاره به شرایط خاص کشور و محرمانه بودن برخی از قراردادها و تفاهمنامه‌های امضا شده با شرکت‌های خارجی عنوان می‌کند: «در این ۸ ماه قراردادها و تفاهمنامه‌هایی با شرکت‌های خارجی امضا کردیم که در نهایت به توسعه صنعت نفت کمک خواهد کرد.»

مدیر سرمایه‌گذاری و کسب‌ و کار شرکت ملی نفت ایران می گوید صنعت نفت به دنبال توسعه از مسیرهای متنوع تأمین مالی است و درخصوص برنامه‌های این بخش ،هم منابع مالی داخلی و هم تأمین مالی از خارج مورد توجه است.

فریدون کرد زنگنه در گفت‌وگو با «ایران» بیان می‌کند که اکنون مذاکرات با سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی به جد دنبال می‌شود و هیچ محدودیتی برای این بخش وجود ندارد. او توضیح می‌دهد: «اخیراً شرکت‌ها و هلدینگ‌های پتروشیمی نیز وارد بحث سرمایه‌گذاری در بالادست صنعت نفت شدند و این مسأله بخوبی نشان می‌دهد که در سازوکار جدید قرار است از تمام ظرفیت‌ها استفاده شود.»

ورود سرمایه خارجی به صنعت نفت

کرد زنگنه با اشاره به شرایط خاص کشور و محرمانه بودن برخی از قراردادها و تفاهمنامه‌های امضا شده با شرکت‌های خارجی عنوان می‌کند: «در این ۸ ماه قراردادها و تفاهمنامه‌هایی با شرکت‌های خارجی امضا کردیم که در نهایت به توسعه صنعت نفت کمک خواهد کرد.» او ادامه می‌دهد: «برای مثال، یک قرارداد محرمانه ۵۰۰ میلیون یورویی در پایان سال ۱۴۰۰ با یک شرکت خارجی منعقد شد اما به خاطر تحریم رسانه‌ای نشد. این قرارداد برای توسعه لایه‌های نفتی پارس جنوبی است که برای اولین بار اتفاق می‌افتد. در همین حال، اکتشاف لایه‌های نفتی را نیز دنبال می‌کنیم.»

تأمین ۲۰ میلیارد دلار از داخل کشور

در چند ماه اخیر با تغییر نگاه دولت به سرمایه‌گذاران داخلی، قرار شده است که بخشی از ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه مورد نیاز صنعت نفت از بانک‌ها و مؤسسات مالی و شرکت‌های بخش خصوصی تأمین شود. در این باره، مدیر سرمایه‌گذاری و کسب‌وکار شرکت ملی نفت ایران می‌گوید: «با توجه به ظرفیت سنجی‌های انجام شده، برنامه‌ریزی کرده‌ایم ۲۰ میلیاد دلار از سیستم بانکی، مؤسسات مالی و اعتباری و بخش خصوصی تأمین اعتبار کنیم.»

او بیان می‌کند: «این سرمایه می‌تواند بخش قابل توجهی از نیاز صنعت را تأمین کند و گامی مؤثر در جهت رسیدن به هدفگذاری ظرفیت تولید نفت به میزان ۵.۷ میلیون بشکه در روز است.»

خبر خوش نفتی در هفته آتی

مدیر سرمایه‌گذاری و کسب‌ و کار شرکت ملی نفت ایران می‌گوید که تأمین اعتبار مهم‌ترین بخش میادین نفت خیز جنوب یعنی میدان آزادگان به جمع‌بندی رسیده و هفته آینده خبر خوش آن اعلام می‌شود.

او ادامه می‌دهد: «برنامه‌ریزی شده که دو بخش شمالی و جنوبی این میدان به شکل یکپارچه توسعه داده شود و به دنبال تشکیل کنسرسیوم به این منظور هستیم.» کرد زنگنه با اشاره به اینکه این کنسرسیوم متشکل از شرکت‌های ایرانی است، می‌گوید: «در قالب شرکت‌های اکتشاف و تولید (E&P) این همکاری شکل می‌گیرد و از محل تأمین اعتبار بخش داخلی بخصوص سیستم بانکی این روند آغاز می‌شود. شرکت‌هایی که اعلام امادگی کرده اند، نیز بخشی از این تأمین مالی خواهند بود.»

توسعه آزادگان تا تولید ۷۰۰ هزار بشکه در روز

برنامه‌های شرکت ملی نفت نشان می‌دهد که میادین مشترک در اولویت توسعه هستند. یکی از میادین مهم ایران که مخزن آن با کشور همجوار مشترک است، میدان آزادگان است. در میدان مشترک آزادگان برنامه این است که تا پایان سال، مرحله نخست آن به ۲۲۰‌ هزار بشکه در روز ظرفیت تولید برسد و در مرحله دوم نیز برنامه‌ریزی شده تا تولید از آزادگان شمالی و جنوبی به ۵۷۰ هزار بشکه در روز برسد.

اما درخصوص برنامه کامل این بخش، معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران عنوان می‌کند: «توسعه آزادگان از این به بعد یکپارچه خواهد بود. آنچه مد نظر ماست این است که در راستای برنامه راهبردی توسعه، این میدان را در دو دوره ۴ ساله پیوسته توسعه دهیم. هدفگذاری این است که تا ۷ سال آینده ظرفیت تولید این میدان به ۷۰۰ هزار بشکه در روز برسد. به عبارتی ابتدا به ۲۲۰ هزار بشکه در روز تا پایان سال جاری، ۵۷۰ هزار بشکه در روز در گام دوم و ۷۰۰ هزار قراردادهای آتی چیست؟ بشکه در روز در گام سوم برسد. این برنامه ۷ ساله است و تأمین مالی آن داخلی است.»
او درخصوص تأمین تکنولوژی نیز عنوان می‌کند: «اولین موضوع تأمین منابع مالی است که از داخل صورت می‌گیرد. اما درخصوص تکنولوژی، شرکت‌های فعال در دو حوزه (E&P) و (EPC) در ایران به توانمندی قابل قبولی رسیده‌اند و می‌توانند این کار را جلو ببرند. لذا مشکلی برای آزادگان و خیلی از میادین دیگر کشور نداریم.»

ضریب بازیافت نفت در آزادگان دو برابر می‌شود

مدیر سرمایه‌گذاری و کسب ‌و کار شرکت ملی نفت ایران می‌گوید که در برنامه توسعه آزادگان افزایش ضریب بازیافت نفت خام نیز دیده شده است.

او در این باره توضیح می‌دهد: «برنامه افزایش ضریب بازیافت نفت خام یعنی افزایش برداشت نفت از این میدان در گام نخست برای رسیدن به رقم ۱۰ درصد تعریف شده است. یعنی از ۵ درصد کنونی به ۱۰ درصد خواهیم رسید و این کار با استفاده از روش‌های مطلوب ازدیاد برداشت در این میدان انجام خواهد شد.» افزایش ضریب بازیافت یا بهبود بازیافت نفت در قالب EOR و IOR عملی می‌شود. افزایش ضریب بازیافت موضوعی جدی است که ثروت کشور را افزایش می‌دهد. در غرب کارون حدود ۶۷ میلیارد بشکه نفت خام درجا وجود دارد که افزایش این ضریب بازیافت می‌تواند بشکه‌های نفت بیشتری را از این میدان مشترک در اختیار کشور بگذارد.

همکاری با خارجی‌ها برای بخش‌های نیازمند تکنولوژی

اما درخصوص بخش‌هایی که نیازمند تکنولوژی‌های روز جهان هستیم، کرد زنگنه به مذاکرات با شرکت‌های بین‌المللی اشاره می‌کند و می‌گوید: «برای مثال در برخی میادین مشترک حوزه دریا نیازمند هم جذب منابع مالی و هم تکنولوژی هستیم. از این رو مذاکره با کشورهای اروپایی و آسیایی انجام داده ایم و خوشبختانه سیگنال‌های مثبتی نیز گرفته‌ایم. برخی از شرکت‌ها برای سرمایه‌گذاری اعلام امادگی کرده‌اند. علاوه بر سرمایه‌گذاری در تکنولوژی دریایی تا اندازه‌ای نیاز به ارتقای سطح تکنولوژیک داریم.» او ادامه می‌دهد: «همچنین در تأمین تجهیزات و کالاهای مورد نیاز با شرکت‌های اروپایی رایزنی انجام می‌دهیم و تا پایان سال به امید خدا این ظرفیت همکاری فراهم می‌شود.»